كوركورها گروه كوچكي از شكاري هاي ايران هستند كه خانواده آنها از 3 عضو تشكيل شده است. شبيه سارگپه ها هستند اما با اين تفاوت كه دم آنها دوشاخه است به غير از كوركور بال سياه كه دم آن شكافي ندارد.كوركور سياه با چثه متوسط است.در شكار همانند شاهين ها مهارت آن چناني ندارد و بيشتر تمايل دارد از لاشه ساير حيوانات استفاده كند.بيشتر وقت خود را صرف پرواز براي يافتن غذا مي كنند.انگشتان آنها به نسبت جثه كوتاه است و به نظر من اين ويژگي حاكي از اين است كه قدرت شكار پرنده ها را همانند شاهين ها و يا قرقي ها ندارند.

نرو ماده آنها هم شكل است اما ماده ها بزرگ تر هستند.رنگ بدن آنها هم قهوه اي چرك است.پرواز آنها سبك و راحت است و به راحتي تغيير جهت ميدهند و بالبازروي مي كنند.در هنگام شكار با سرعت پايين مي آيند و طعمه را مي ربايند.با اينكه شكارچيان قهاري نيستند اما فرصت طلب هستند.

نكته جالبي كه در رفتار آنها مشاهده مي شود اين است كه به هنگام گشت زني در آسمان چنانچه آتش و يا دود بينند سريع جذب آن مي شوند.در واقع اين فرصتي براي آنها است كه موجوداتي كه از آتش فرار مي كنند به آساني توسط آنها شكار شوند.اين رفتار خاص باعث شده مردم استراليا بر اين عقيده باشند كه كوركور ها منجر به گسترش آتش سوزي ها هستند و اين كار را با حمل چوب ها نيمه سوخته و رها كردن آن در علفزار ها خشك انجام مي دهند.

رژيم غذايي اين پرنده را لاشه حيوانات پرندگان جوندگان حشرات و خزندگان تشكيل مي دهد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: